7 - 20191014.1 - Een vakantie tijdens mijn 'vakantie' en een moeder

Loop ik door Osaka heen, komt er een vrouw naar me toe. Ze spreekt Nederlands en ze denkt dat ze mij kent. Ik heb geen flauw idee waar ik haar van moet kennen. Nadat ze mij een tijdje heeft achtervolgt en de nodige woorden zijn gewisseld wordt het mij duidelijk dat het mijn moeder is. Gezellig hoor, is mijn moeder ineens in Osaka!

Halloooo mam!

We lopen door het shopping centrum van Osaka als begin van de week. Onderweg komen we verstopt wat shrines van Carl tegen. Het is een traditie om 1000 vogels te vouwen, dat brengt geluk. Waarschijnlijk van het feit dat je er klaar mee bent en het nooit meer hoeft te doen. Daar zou ik in ieder geval gelukkig van worden. Na navragen blijkt dat veel collega's op de basis school aan teamwork deden en met de klas 1000 van deze vogels hebben gevouwen. Hang ze aan een touw en aan een muur en je hebt geluk, jeej!

We lopen over Dotonbori en het wordt langzaam avond. De zonsondergang is prachtig.

Net als de neonverlichting.

En ook zijn er grote reclames die wat aandacht willen, dus kijken jullie er ook maar even naar.

Nu we lekker overprikkeld zijn door de verlichting, de mensen en de herrie van het shoppingdistrict is het de volgende dag tijd voor ontspanning. Er is een park ten noorden van Osaka, het heet Minoo park. Er is een mooie waterval en ze frituren Maple leaves. De toch naar de waterval is prachtig.

En ondertussen komen we een museum tegen waar ze insecten houden. Torren ter grote van mijn hand, best vet, maar ook best zielig, want ze worden in een glazen kooi van 30cm bij 30 cm gehouden. Veel ruimte hebben ze niet. Om insectenleed niet te promoten zijn hier geen foto's van gepost.

Na 3 uur wandelen of zo komen we aan bij de waterval. Hier is het.

En dan nog eens de waterval, maar dan met mijn moeder erbij.

En dan nog eens, van een net andere hoek.

Best mooi hè?!

We eten er ook zo een gefrituurde Maple leaf. De naam is eigenlijk een leugen. De blaadjes zijn klein en worden in een deeg gedoopt, vervolgens gefrituurd en dan is er niks meer van het blaadje over. Maarrrrr, je krijgt een lekker gefrituurd deegje in de vorm van een blad. knapperig, lekker en leuk.

De volgende ochtend ontmoeten we weer op een station en beginnen we de dag met een warme drank, elders. Deze ochtend is speciaal. Jullie lezen dan een tijdje mijn blog, maar eigenlijk weet ik niet of jullie al trouwe volgers zijn. Echter zal ik jullie ervan overtuigen dat ik de gekozen ene ben. Ik ben namelijk verlicht EN! ik heb bewijs ook! De timestamp op de eerste foto zegt dat het maandag 14 oktober was, 2019 om 10:57, om precies te zijn. Ik weet dat dit niet klopt, want toen waren we in Kioto. De exacte datum is dus niet bekend. Een dag in oktober in 2019. Maar goed, verlichting is feitelijk tijdsloos natuurlijk. Hier gaan we dan.

Alleen mijn neus is niet verlicht. Wat zou daar toch mee zijn?

Dan gaan we op pad naar Osaka Castle en een vismarkt. Het kasteel is raar. Overal om je heen zie je huizen en flat en gebouwen. En dan ineens is er een gigantisch complex, wat bijna niet te zien is tussen de stad door. Een soort van door de huizen de stad niet meer zien. Dit is het kasteel.

Wilma ging ernaast staan en het kasteel bleek best groot te zijn.

Toen ben ik ernaast gaan staan, bleek hij nog steeds best groot.

Dit kasteel heeft veel geschiedenis. Hier een klein beetje wat ik heb onthouden. Vroeger waren er shoguns in Japan, dat zijn leiders van een clan van samoerai. Een van deze heersers was Hideyoshi die van Japan een natie maakte. Na veel oorlog en dood natuurlijk. Het is gesloopt tijdens de oorlogen en zelfs een keer afgebrand, omdat het was geraakt door een bliksemschicht. Het grootste gevecht wat er heeft plaat gevonden was 200000 man tegen 50000 man. wauw! Doet me denken aan de oorlogen uit Lord of the Rings.

Je kan een foto laten maken met je hoofd door een gat. Het leek ons grappig om de rollen om te draaien, ik met mijn hoofd in het vrouwengat en Wilma met haar hoofd in het mannengat.

Ik was erg verrast door hoe goed de haarstijl mij stond, dus heb mijn haar laten groeien. Ik wilde het wel iets puntiger..

Dus ik wilde een blog maken over eten, maar een aantal dingen kon ik toch niet laten om eerder te benoemen. De eerste is de vismarkt. Hier hebben ze van alles uit zee op een stokje en ook niet op een stokje. De schattigste (al is het een getorpedeerd dier, dus hoe schattig is het nou eigenlijk echt?) is een octopus op een stokje.

KAWAAAIIIIIII

Verder liggen er allerlei versnaperingen die er niet uitzien alsof het lekker is, maar goed. Ik heb het nog niet geprobeerd, maar ze staan wel op mijn lijst.

En dan nog even twee vis imitaties met een vis op de achtergrond. Wie doet de beste?

Het was een drukke week, dus niet alles doe ik een blog, de rest van het verhaal komt in een .2 blog.