10 - 20191104 - Halloween, een festival en Gyozo in Namba en meerrr

Die ene mevrouw die mij dus niet met rust liet van een paar blogs geleden. Die belde mij vannacht na twaalven om te vertellen dat ze jarig was. Eigenlijk belde ik haar. Om der te feliciteren. Via hier van nogmaals mam, van harte:)

Niet vandaag is het Halloween. Halloween wordt in Japan gevierd, zoals Carnaval in Brabant en Limburg wordt gevierd. Groots en verkleed. Hier In Japan doen ze er ook veel lichtjes en nep-pompoenen bij, erg koeL allemaal. Ik ga met Hamed naar Namba. Een van  de shopping centers van Osaka. Alles verlicht, iedereen verkleed EN? Vrijwel niemand dronken. Dat is wat onverwacht, in Brabant denken ze volgens mij allemaal dat Carnaval een droom is, hier zijn ze volledig bij zinnen. Zoals bij alles hier zijn er weer lekker veel mensen aanwezig. Hier een impressie van hen.

Wat ze hier alleen niet doen is een logica hebben voor transport. In Eindhoven ben ik eens op Stratums eind geweest ten tijden van Carnaval. Daar hadden ze de logica dat we normaal rechts rijden, dus liepen ze allemaal in de positieve richting aan de rechterkant van de straat. Aan de linkerkant lopen ze de andere kant op. Hier staat iedereen een beetje te staan, dus jezelf verplaatsen is een enorme klus. Dat was verschil een. Dan kom ik een groep tegen die uit mijn favoriete sprookjes komt.

Mijn favoriete sprookje sinds 31-10-2019.

Dan verschil twee. Verschil nummer twee is het gebrek aan muziek. Dansen zou leuk zijn, maar wellicht raar zonder muziek. Dan komt de verlosser. Is er een Japanner zo slim om een speaker op een rol-ding te zetten en aan de wandel te gaan. Dit kan twee redenen hebben. Hij houd ook van muziek, dansen en een feestje maken OF hij heeft de verplaatsing gehackt. Niemand beweegt, tenzij er muziek is. Heb jij de box, dan ben je een soort Mozes, de zee van mensen zal een weg voor je banen, de rest van verdrinken onder het getrappel. De beste man loop overal zonder problemen doorheen. Vervolgens weet hij zich strategisch midden op een brug te plaatsen en gaat het volume omhoog. Iedereen begint te schreeuwen en springen. Zo erg dat de hele brug begint te trillen. Dan, net voor mijn neus, met uitzicht op twee bananen, komt er een politie agent in burgerkleding het feestje opbreken. Deze beste man had moeten verdrinken toch? Dat staat geschreven. Misschien was de BoemBoxMan dan toch geen afgezant.

Muziek uit en feestje voor bij. Helaas. Onderhand is het ook al tijd om naar de trein te gaan, want de laatste vertrekt bijna. Onderweg steken we een vierbaans weg over. Een brassband vond dit de perfecte locatie om op te trede. De ZomBras band.

Eigenlijk hadden we geen tijd, maar Hamed had honger. Dat zit zo. Namba is een soort van in de buurt van Dotonbori. Dotonbori is een straat, zoals Stratumseind een straat is. Kroegen en etenstentjes (en af en toe een drogisterij). Internet verkoopt dit aan ons als de plek om uit te gaan. Bijvoorbeeld om Okonomiyaki te eten en daarna wat te drinken. De insteek was om dus Okinomiyaki te eten. Maar we konden geen Okinomiyaki eten, want alle Okinomiyaki zaakjes waren gesloten.. En ook de rest van de etenszaakjes. Ik had bij aankomst al zo een honger dat ik meteen bij aankomst heb gegeten. Hamed deed dat niet en vertrouwde erop dat we Okinomiyaki zouden kunnen eten. Helaas, niet gelukt. Aan het einde van de avond heeft hij nog niet gegeten en komen we dus de ZomBrasBand tegen. Hij, hup, een 7eleven in terwijl ik even van de muziek kan genieten. De rijen in de convenience-stores zijn deze avond super lang, dus hij doet er even over. Hij eenmaal buiten en klaar met eten vrees ik voor weer eens tukje rennen, maar gelukkig waren we al naast het station.

Iets wat mij opviel is dit stoplicht boven een tweebaansweg. Heeft iemand een idee waarom dit daar hangt?

Dit is onderweg naar de klimhal. Daar heb ik vandaag wat geleerd. Er hangen verschillende niveaus met verschillende kleuren tape om het niveau aan te geven. En dan is er een grijs circuit, wat oploopt in gradatie. De grijze routes worden elke twee maanden vervangen. De andere routes hangen er EEN HEEL JAAR. Maar geluksvogel die ik ben worden die over een week vervangen. Weer best koeL. En meer over klimmen, onderaan deze blog.

Tijdens het weekend is er een festival op de campus. Lekker eten en allerlei optredens. Ik probeer wat van het eten en ben niet echt onder de indruk. Dat samen dat ik ook erg lang in de rij moet staan voor wat dan ook zorgt ervoor dat ik hongerig rondloop. Eten en allerlei optredens. Er is een dansvloer neergelegd en er worden dansoptredens gedaan.

Beetje 1950 dans denk ik, wat we op de foto zien. Maar ook HipHop en modern. Goede optredens. Dan vertrekken we naar het muziek gebouw, waar Sid optreed. Hij is een maand geleden met DJ'en en mag nu al een optreden geven. Hij had mij verteld dat hij bij een DJ society zit. Dus ik had de verwachting dat hij een maand lang intensieve training had gehad. Een extra verwachting was een soort van Nederlands Hardcore festival. Dat is wat ik goed ken en waar ik dan automatisch aan denk. Als dat eenmaal bedacht is, wordt de verwachting niet meer bekritiseerd. Deze man DJ'ed een maand, heeft intensieve training gehad en treed nu op, op een groot podium voor een paar duizend man/vrouw. Dat gebeurde natuurlijk niet. Hij stond in een van de lokalen van het muziekgebouw te draaien.

Daarna ga ik met hem en Hamed weer naar Namba. Tijd om te shoppen en dit keer hopelijk wel wat te snaaien. We komen een driewieler tegen. Mensen staan in de rij om op de bijrijdersstoel te zitten en op de foto te gaan.

Ik heb alleen zo een foto gemaakt. De rij was lang, dus daar had ik geen zin in. Dan lopen we langs het water, waar in twee dagen tijd alle Halloweenlampen weg zijn en plaats hebben gemaakt voor kerstverlichting.

Hallo! Lekker veel zichtbare kerstverlichting hè!

Dan was het vandaag tijd voor een dagje Namba. Alweer ja. Dit keer voor een museum. Dit keer via een ander station. Dit station heeft iets wat ik fascinerend vind. Loop je zo een twintig meter onder de grond. Kom je een boom tegen.

Waarom besteed je hier tig ton beton aan? Is mij een raadsel. Maar wederom, dit is best koeL!

Het museum is het nationale museum van de historie.  Ik verwacht wat van Japan te leren. Misschien wat herhaling van wat ik in Castle Osaka al heb geleerd, maar herhaling is goed, dan blijft materie hangen. Het gebouw ziet er zo uit.

De glazen bubbel doet mij denken aan het UMC. Ik zie overal gebouwen uit Nederland joh.. Kan best kloppen. Blijkbaar is er een heel dorp uit Nederland nagebouwd in Japan. Dat noemen ze geen dorp, ook geen museum, nee, lieve lezers, een dorp, nageaapt van Nederland, dat noemen ze in Japan een amusementspark (Huis ten Bosch voor de geïnteresseerden).

Ik kom aan en mocht wel gratis naar binnen. Dit is dan gratis voor studenten aan de universiteit van Osaka. Ik krijg een plattegrond mee en moet de lift naar de tiende verdieping nemen. Ik kijk op mijn plattegrond en zie twee mogelijkheden. Eentje was de korte versie, die duurt een uur en laat mij alle highlights zien. Deze route kan je zo voorstellen: je komt op een verdieping de lift uit en er staat iets recht voor je neus, met wat uitleg. Dan stap je de lift weer in en ga ja naar een verdieping lager en stap je de lift uit, je ziet weer iets recht voor je neus met uitleg en je stapt de lift weer in en herhaal dit een keer of 6. Ja dikke vinger denk ik. Ik wil de volledige tour. Ah, maar die is er gelukkig ook. En hoe gaat die dan? Dat is een goede vraag om te stellen Loek. Ik denk echter niet dat je de enige bezoeker zal zijn met deze vraag, dus daar zal in de brochure wel een uitleg over worden gegeven, zoals de korte route ook staat uitgelegd. Nah, toch maar weer die brochure erbij pakken. Hmmm, geen uitleg. Najawhadevvah, ik ga gewoon lopen en zie wel. Ik zie inderdaad, maar kan niks lezen. Alles is in het Japans. Nu is het mij duidelijk waarom de shortcut wel uitgelegd stond. Toch besluit ik als Usain Bolt door het museum te rennen.

Kom ik gelukkig toch iets tegen wat ik begrijp.

En mijn vorige blog is geüpdate. Ik heb honkbalfoto's onderaan toegevoegd, de groepsfoto van de klimcompetitie volgt nog.